nieposkładane byty
nostalgią znaczą
nieme ślady na wietrze
wyblakłym wzrokiem
wypatrują tamtego
zbłąkane marzenia chowają
w zakamarkach nicości
oprawione w szare ramy codzienności
ciszę nocy przerywają łkaniem
zaklęte w niemoc
nie rozwijają skostniałych skrzydeł
skrępowane daremną myślą
żywią się bezsensem
odrębnych światów
-pola
czwartek 12 listopada 2020 godz 19.43
.. znakomity splot słów, niezwykłu przekaz, czuję i widzę niesamowitą głebię ciszy i nicości..
OdpowiedzUsuńlewituję w odczuciach..
- zachwycam się Twoim pisaniem.. po prostu uwielbiam Cię czytać Polu, cudownie, że jesteś :**
Jesteś dla mnie zbyt łaskawa Anso!
UsuńDziękuję :*